Производството на саден материјал кај оревите се врши на два начини: генеративно (со семе) и вегетативно (со калемење) за производство на сортни садници, а во ретки случаеви со корења.
Генеративно размножување
На овој начин се произведуваат садници за пошумување, или се произведуваат подлоги за калемење на садниците. Овој начин на одгледување се користи и кога сакаме да создадеме нови сорти.
Во средината на март, во зависност од временските услови, оревите треба да се садат во заштитено подрачје и да бидат покриени со слој од дебелина на почвата од 6 до 8 см. Kога ќе помине опасноста од мраз, оревите се носат на местото за садење (директно на терен или во расадник).
Неизртените корени ореви остануваат додека не изртат и потоа се носат за садење. Многу треба да се внимава при вадењето на коренот да не се скрши. Кога се вадат едногодишни садници, нема поголем ризик од оштетување на коренот (ова не важи за постарите садници). Се садат на длабочина од 5 до 6 см, на растојание од околу 20 см (5 до 6 парчиња на метар) и растојание помеѓу редовите од 20 до 30 см. Вака произведените садници се користат за пошумување и во паркови.
Исто така, можно е да се добие расад без срцеви жили, поради разгранетост на коренот, и поради тоа може да се случи пиницирање на коренот (отфрлање на врвот на корен). Садниците добиени по генеративен пат, имаат посиромашен систем на корени (поради малите жили на коренот), тие се помалку рецептивни и нивниот род започнува подоцна (после 6-8 години). За поважни области се препорачуваат расади со поизразен коренов систем, додека за во посуви подрачја пожелно е да се користат расади со скратен корен.
Како подлоги за калемење, може да се користат расади од домашен орев (Juglans regia), црни ореви (J. nigra) и разни меѓуврсти и хибриди. Во услови на континентална клима, како најдобри се покажале расадите од домашните ореви. За успешно калемење, потребни се расади со добро развиен корен систем и дебелина на вратот на коренот од 10 до 15 мм.
По добро подготвената почва (обработка и ѓубрење), се сади (15кг семе) за стебла со пократка вегетација (за производство на 1.000 првокласни расади) се врши на есен (втората половина на октомври – првата половина на ноември). Семето претходно се дезинфицира во период од 30 до 40 часа со инкубирање во 0,3% раствор на ортоцид и 0,1% раствор на беномил. Садењето се врши рачно или, што е поефикасно со трактор за садење на компир. Просторот меѓу редовите е 60-80 см, а во редот околу 12 см на длабочина од 8 см.
Одгледување на семето вклучува 5-6 пати копање, 1-3 прскање со фунгициди и инсектициди и 2-3 наводнувања по потреба. По паѓањето на лисјата, во есен, расадот се вади со плуг, се класифицира и само I-вата класа се користи за калемење. Коренчињата се мијат со млаз вода, им се скратуваат жилите и се дезинфицираат со отпорни фунгициди и инсектициди.
Вегетативно размножување
Се користат два начина на вегетативно размножување: со завивање (трае две години, се витка со жица) и со калемење (се користат главно 2 методи: модифицирана калифорниска окулација, се употребува во потоплите региони и собно калемење во услови на континентална клима).
За калемење се користат првокласни калем-гранки, долги 70-150 см, заоблени и мали, со добро развиени и здрави вегетативни пупки. За производство на калем-гранки, се основа матичњак, на одбрани сорти и селекции, а при изборот на локалитетот треба да се има предвид да не биде земјиштето замрзнато.
По добра подготовка на почвата, се врши садење на садниците од избраните сорти се садат на растојание од 3,5-4 метри помеѓу редовите и 2 метри во редот. На есен или пролет, гранките се зарежуваат на 5-15 см од основата. Од едно добро развиено дрво, можат да се земат 50-70 калем-гранки за калемење со завивање, околу 100 со калифорниска окулација и 150-200 за собно калемење.
