Ливадарка (лат. Poa annua) е едногодишно, ретко биенално растение од семејството на треви. Расте првенствено на ливади, пасишта, но исто така и во влажни подрачја на рабовите на шумите, во градините и ретко се случува на обработливо земјиште. Не е пребирлива кога станува збор за климата, па затоа е подеднакво застапена во рамнините и планинските области до 2.000 метри надморска височина. Ливадарката расте во Европа, Кавказ, Мала Азија и Централна Азија, Сибир, Јапонија и Северна Африка. Во нашата земја ја има во скоро сите области.
Ливадарката, е растение што припаѓа на теснолисниот плевел. Не е пребирлива кога станува збор за почвата, така што расте подеднакво добро во влажна песочна почва. Со полна сила, растението достигнува висина помеѓу 35 и 50 сантиметри. Се репродуцира на два начина – преку семиња и зрна, односно надземни притаени израстоци кои се држат до земјата, ослободуваат коренчина и гранки. Коренот е влакнест и многу плиток. Нејзиното стебло е исправено до полулежечко, односно се издига со рамномерно распоредени тесни, долги лисја со светло зелена боја, тие се малку груби по должината на работ со зашилен врв. Листот е мазен, затворен, висок до еден милиметар на долните лисја, додека пак е двојно поголем на горните.
Цветовите се поврзани и за разлика од другите плевели, цветот на ливадарката цвета скоро цела година, освен во денови на силна зима и мраз. Плодот е елипсовиден и има едвај забележлив жлеб на долната страна. По созревањето, семето испаѓа од плодот, така што овој плевел се шири брзо и лесно. Една нива може да произведе до 500 семиња, кои ветрот ги оддалечува од матичното растение. Обично расте густо , што може да биде сериозен проблем за земјоделците. Се репродуцира неколку пати за време на вегетацискиот период, што обезбедува широка распространетост и значителна агресивност во освојувањето на просторот како и тешко искоренување. Ливадарката е многу прилагодлива, добро толерира студ, но и високи температури и само за време на сувиот период може накратко да запре нејзиниот развој поради недостаток на влага во почвата.
И додека на земјоделците не им се допаѓа, како и на оние кои внимателно ги одгледуваат своите тревници, одгледувачите на говеда сакаат ливадарка и честопати носат говеда на пасишта во областите каде што расте ова растение, што се смета за добра фуражна билка.
Како да се искорени?
Ливадарката е отпорна на газење, сенка, косење, бидејќи брзо развива делови и генеративни органи под висината на сечењето на сечилото на косилката, а по косењето брзо се опоравува и се размножува уште побрзо. Според советите на експертите, превенција е најдобриот начин да се заштитат земјоделците не само од овој плевел, туку и од другите плевели. Ова подразбира редовно чистење на приодите кон полињата и патиштата на рабовите на кои најчесто се појавува овој плевел.
Ако плевелот веќе се раширил, тогаш треба да се пристапи кон темелно и целосно отстранување на растението, на сите негови делови, особено на семето, бидејќи ртењето на семето во ливчето е исклучително големо.
Многу тешко е да се искорени, затоа е потребна упорност и примена на агротехнички мерки. Ако не се проширила на поголема површина, експертите препорачуваат да се отстрани заедно со коренот. Ова не е голем проблем бидејќи корените се плитки и лесно се извлекуваат од земјата.
Меѓутоа, ако ливадарката се проширила на поголема површина, потребна е употреба на хербициди со цел да се искорени и уништи овој плевел. Третманот со хербициди се препорачува за време на рана пролет или доцна есен. Најчесто користени се селективни системски хербициди наменети за контрола на годишни и повеќегодишни плевели од трева.
Сепак, велат експертите, најдобро пред самата апликација, е да се консултирате со експерти за заштита на растенијата кои, во зависност од големината на областа на плевелот, ќе ги утврдат најефикасните средства, како и начинот на нејзина примена.
„Современо Земјоделство“
