Црниот корен е дива, двегодишна билка која расте со задебелен корен, кафеава боја, исклучително богата со витамини и минерали. По потекло е од Шпанија, a сега се одгледува во Белгија, Германија и Холандија. Денес, црниот корен е скоро заборавено, но во средниот век, бил многу ценет со неговиот медицински ефект. Користен е како природен анестетик, лек за смирување на желудникот, за лекување на настинки, епилепсија и ублажување на ефектите од каснување на змија (на кое и го должи своето второ име – змија од корен).
Црн корен, лат. Scorzonera hispanica, позната и како црна мулета или шпанска змија. Штета е што не е почеста на чинијата бидејќи е супериорен извор на разни хранливи материи. Има вкус сличен на многу попопуларниот и скап аспарагус и е лесен за одгледување. Црниот корен е еден од најдобрите извори на инсулин што го прави погоден за дијабетичари. Тоа е еден вид пробиотични влакна и носи бројни здравствени придобивки, од кои повеќето се поврзани со влијанието врз растот на корисни бактерии во човечкото тело.
Штетната активност на оксидативниот стрес исто така се намалува а се зголемува отпорноста кон слободни радикали. Се сее во пролет, до длабочина од 3-4 см. Ако растат мали количини за свои потреби, каде коренот ќе се отстрани рачно, оптималното растојание за садење е 25 см. Меѓутоа, ако планирате механизирана екстракција, тогаш растојанието е малку поголемо, 35-45 см. Користејќи добро квалитетно семе, добро ртење, ќе ви требаат 12-14 кг семе на 1 ха. Треба да се внимава со саден материјал, бидејќи семето е чувствително и задржува ртење само една година.
Сите делови на ова растение се користат во кулинарските уметности. Младите стебла се користат свежи и подготвени како аспарагус, при подготовка на салати, но самиот корен е најчесто користен. Може да се готви, зготви или пече, како и друг зеленчук богат со скроб. Пред подготовката, коренот мора да се излупи и да се стави во вода со неколку капки оцет или лимон, за да не потемни.
„Современо Земјоделство“
