Кога станува збор за лековитите својства на оревите се користат, лисјата, плодот, дрвото, коренот, свежите зелени лушпи, пупките. Научниците истакнуваат дека најдобриот начин е консумирање на сурови ореви, бидејќи печењето ја намалува нивната ефикасност.
Листовите се берат во јуни и јули во суво време, се сушат во тенок слој без да се вртат и мора да бидат целосно здрави и неповредени. Најчесто се користат за чај, а успешно лекуваат акутен гастритис, разни заболувања на дигестивниот систем, а исто така се препорачуваат и на дијабетичари. Свежите лисја, лекуваат катаракта на око, хроничен егзем, шуга, мозолчиња и гнојни и загадени рани. Оревите, кои се собираат во пролетта, исто така се користат за подготовка на разни препарати за крварење, исеченици, хемороиди, дијареја и дизентерија.
Младите зелени ореви (собрани во јуни и јули) најчесто се користат за подготовка на ореовица која се препорачува за анемични лица, слаби деца и лица со слаби стомаци.
Сокот од орев се собира во пролетта од гранките, кои се излупени претходно, а се меша со шеќер и се користи за чистење на крвта. Пролетните пупки се направени од маст, што се покажа како многу ефикасен лек за опаѓање на косата. Кората, како и лисјата од ореви, се испробан и проверен лек против глисти.
„Современо Земјоделство“
